آیا ایمپلنت باعث سرطان می شود؟

شاید به این فکر افتاده باشید تا لبخندی زیبا به چهره ی خودتان هدیه دهید. دندان های پوسیده و نامرتب تاثیر بسیار مخربی بر چهره شما خواهد داشت. شاید تنها راه کار عملی برای این مشکل، ایمپلنت دندان باشد. اما این تمام ماجرا نیست. شاید این سوال برایتان پیش آمده باشد که آیا واقعا ارزشش را دارد؟ عوارض ایمپلنت چیست؟ آیا ایمپلنت می تواند باعث سرطان شود؟

 ترس از عوارض ایمپلنت های دندان ممکن است شما را بارها از انجام آن منصرف کرده باشد در این مقاله قصد داریم تا با بررسی کامل این موضوع بفهمیم که آیا واقعا ایمپلنت می تواند منجر به سرطان دهان شود؟

برای پاسخ دقیق به این سوال ابتدا باید با فرآیند ایمپلنت و نحوه ی نصب آن در دهان آشنا شویم.

در واقع ایمپلنت یک پایه فلزی از جنس تیتانیوم است که در بین استخوان فک قرارگرفته و نقش ریشه ی دندان را ایفا می کند. بر روی این پایه فلزی یک پوشش سرامیکی که همان تاج دندان است قرار می گیرد.

پس تا اینجا متوجه شدیم که فلز تیتنایم وارد لثه ما می شود. اما حالا باید با این فلز آشنا شده و عوارض و تاثیرات تیتانیوم را بر سلول های لثه درک نماییم.

تیتانیم یک فلز واسطه ای با عدد اتمی ۲۲ است. چگالی کم و مقاومت بالایی دارد و به شدت در مقابل خوردگی مقاوم است. این فلز وزن بسیار کمی دارد. فلز تیتانیوم با توجه حالت فیزکی منحصر به فردی که دارد در برابر نیروهای خارجی بسیار مقاوم است.

تا این جا باید به چرایی استفاده فلز تیتانیوم در دهان پی برده باشید. همان طور که گفته شد، فلز تیتانیوم به علت سبک بودن، مقاومت در برابر رطوبت، مقاومت بالا در برابر فشار و عدم ایجاد اختلال در دستگاه های عکس برداری می تواند بهترین فلز برای استفاده در بدن انسان باشد.

آیا فلز تیتانیوم می تواند باعث ایجاد سرطان شود؟

تحقیقات انجام شده نشان می دهد فلز تیتانیوم به هیچ وجه نمی تواند خاصیت سرطان زایی داشته باشد. تنها عامل احتمالی سرطان، لطمه هایی است که هنگام نصب آن در لثه بیمار ممکن است توسط دندانپزشک ناماهر ایجاد شود.

چرا که جراحات لثه می تواند منجر به ایجاد بافت های سرطانی شود که البته احتمال این مورد نیز بسیار ضعیف است و به علت تشابه بالای التهابات لثه با این نوع تومورها، اکثرا التهاب مقطعی لثه با این نوع سرطان ها اشتباه گرفته می شود. این التهاب معمولا مقطعی بوده و پس از مدتی کوتاهی بهبود میابد و اصلا جایی برای نگرانی نیست.

اما آیا واقعا خود ایمپلنت عاملی برای ایجاد سرطان است؟

برای پاسخ دقیق تر به این سوال ابتدا باید با انواع سرطان های دهان آشنا شده و به بررسی هریک بپردازیم و در انتها ببینیم کدام یک از این سرطان ها می توانند بر اساس ایمپلنت دندان در فرد بیمار ایجاد شود.

سرطان‌های لب، زبان، گونه‌ها، کف دهان، کام نرم، سینوس‌ها و حلق (گلو)، سرطان سقف دهان و سرطان لثه از انواع سرطان های دهان می باشند. در بین سرطان های نام برده شده، تنها عضوی که بیشترین آسیب را از ایمپلنت می تواند متحمل شود، لثه است. بنابراین به سرطان لثه و عوامل ایجاد کننده ی آن می پردازیم و در نهایت تاثیر ایمپلنت بر سرطان در ناحیه ی لثه را بررسی خواهیم نمود.

سرطان لثه مربوط به سرطان های سر و گردن می باشد که عمدتا به علت تقسیمات بیش از حد سلولی در لثه بالا و پایین ایجاد می شود. این تقسیم بی رویه در نهایت منجربه ایجاد غده های تومور مانندی روی لثه می شود. این سرطان می تواند قسمت داخلی دهان را تحت تاثیر قرار داده و عملکرد بلع غذا و تنفس را با اخلال مواجه نماید.

سرطان لثه یکی از سرطان های شایع در جهان است. از علایم ابتلا به سرطان لثه می توان به موارد زیر اشاره نمود:

۱٫ ایجاد خال و لکه های سفید یا قرمز رنگ
۲٫ خون ریزی مکرر و بدون علت دهان
۳٫ احساس خفگی و گرفتگی حلق و مری
۴٫ تغییر شکل فک
۵٫ از بین رفتن نظم بین دندان ها
۶٫ کاهش وزن بیش از حد
۷٫ ورم نمودن لب
۸٫ تغییر در بافت های داخلی دهان

اکثر سرطان ها در قسمت های مختلف بدن انسان دلایل دقیقی برای ایجاد ندارند و نمی شود یک علت خاص را عامل این سرطان ها دانست و قطعا سرطان لثه نیز از این قاعده مثتثنی نیست. اما افراد زیر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان لثه قرار دارند:

• کسانی که دخانیات مصرف می کنند.
• کسانی که کم خونی شدید دارند به احتمال بیش از ۲۰ درصد نسبت به افراد عادی به سرطان مبتلا می شوند.
• اشخاصی که پیوند سلول های بنیادی را دریافت نموده اند.
• افرادی که به دلایل مشخص، دارای زخم دهان به مدت بیش از یک ماه هستند.

اگر دقت کرده باشید زخم های دهانی به صورت طولانی مدت می تواند باعث سرطان های لثه شود. بنابراین از آن جایی که در ایمپلنت، دهان دچار جراحت می شود چنانچه این جراحت برای مدت طولانی ادامه یابد، می تواند یکی از علل سرطان لثه باشد. اما از آن جایی که معمولا زخم های لثه در ایمپلنت بعد از چند روز بهبود میابد، نمی تواند عامل مهمی برای ایجاد این نوع سرطان در دهان باشد.

هچنین افراد مبتلا به کم خونی شدید و افرادی که پیوند سلول های بنیادی انجام داده اند در صورت تمایل به انجام ایمپلنت به علت مستعد بودن به ابتلا به این نوع سرطان باید با پزشک مشورت نموده و با صلاح دید ایشان اقدام به انجام این کار نمایند.

نئوپلاسم چیست و چه ارتباطی با سرطان زایی ایمپلنت دارد؟

یکی از عوارض شایع ایمپلنت های دندانی، تکثر غیر طبیعی سلول ها یا نئوپلاسم می باشد. نئوپلاسم که نام دیگر آن نورسته می باشد، همان تومور در زبان عامیانه است. تومور یک بافت غیر عادی است که از تکثیر بیش از حد و نامنظم سلول ها ایجاد می شود که از آن به نئوپلازی نیز تعبیر می شود.

وقتی نئوپلاسم شروع به تکثیر می کند و تعداد سلول ها افزایش میابد، توده ای غیر عادی و بزرگ ایجاد می شود که اصطلاحا به آن تومور می گویند. تومورها را می توان به دو دسته ی خوش خیم و بدخیم تقسیم نمود. گرچه تمورها معمولا به ندرت ایجاد می شوند، ولی باید آن ها را بسیار جدی گرفت. معمولا تومور ها در اعمال جراحی ارتوپدی که کاشت فلز در آن انجام می شود، مکررا اتفاق می افتد.

وجود فلزات در دهان می تواند منجر به بیماری های خود ایمنی گردد، بنابراین این فلزات می تواند باعث ضعف ایمنی بدن و به صورت غیر مستقیم، این نقص ایمنی می تواند عاملی برای ایجاد سرطان باشد. گرچه هنوز رابطه ی دقیقی بین وجود این فلزات در دهان و ابتلا به سرطان اثبات نشده، اما می تواند به صورت غیر مستقیم درصد ابتلای افراد به این بیماری را افزایش دهد. اما به طور قطع نمی توان گفت علت سرطان فرد حتما ناشی از به کار رفتن فلز در بدن او بوده است.

کارسینومای دهان چیست؟

کارسینوما به رشد بدخیم و سرطانی سلول های اپیتلیال گفته می شود. این عارضه به بافت های اطراف خود نفوذ نموده و دارای قابلیت متاستاز می باشد. کارسینوما از سلول های متمایزی ایجاد می شود که رفتار و شکل منحصر به فردی دارند. به عنوان نمونه این سلول ها قادرند کراتین، موسین یا هورمون های متعدد را ایجاد نمایند.

تشخیص کارسینوماهای متمایز از روی حالت چهره بسیار مشکل است. اما چون معمولا این سلول ها دارای کراتین هستند، می توان با ایمونوهیستوشیمیاین، سلول ها را تشخیص و آن ها را درمان نمود.

در حقیقت کارسینومای دهانی نوعی تومور است که در ناحیه دهان ایجاد می شود و دارای دو نوع خوش خیم و بدخیم می باشد. که نوع بدخیم آن نوعی از تومورهای سرطانی محسوب می گردد.

دلایل ابتلا به کارسینومای دهان چیست؟

از جمله دلایل ابتلا به این نوع تومورهای دهانی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

۱٫ مصرف دخانیات و الکل
۲٫ استعمال مواد مخدر
۳٫ مصرف غذا ها یا نوشیدنی های خیلی داغ
۴٫ دندان های خراب

نکته ی جالب این است، که خود خرابی دندان باعث ایجاد سرطان در ناحیه دهان می شود. پس ایمپلنت دندانی می تواند با حذف این دندان های خراب، یکی از عوامل اثبات شده ایجاد تومورهای سرطانی را حذف کند.

تفاوت کارسینوما و التهاب لثه پس از ایمپلنت دندان چیست ؟

یکی از عوارض ایمپلنت دندان التهاب لثه است. که در آن اطراف قسمت ایمپلنت شده متورم می شود. از علایم التهاب لثه می توان به سفت شدن بافت ها و تحریک شدن استخوان اشاره کرد. گرچه این اتفاق رایج نیست اما روش های درمانی متعددی دارد. گاهی اوقات بیماری کارسینوما یا سرطان با التهاب لثه اشتباه گرفته می شود.

این شباهت باعث می شود گاهی اوقات بیمارانی که کاشت ایمپلنت را انجام داده اند، تصور کنند که ایمپلنت آن ها سرطانی شده است در حالی که این تشخیص کاملا اشتباه بوده و درحقیقت به یک التهاب ساده ی لثه گرفتار شده اند. پذیرش این واقعیت که هر روش درمانی عوارض خاص خود را دارد می تواند به ما کمک کند تا دید بیش از حد منفی به این روش را کنار بگذاریم.

احتمال اینکه ایمپلنت باعث سرطان شود؛ چقدر است؟

از آن جایی که احتمال سرطان زایی ایمپلنت های دندانی بسیار مطرح شده است، تحقیقات و مطالعات آزمایشگاهی زیادی در این زمینه صورت گرفته است. آن چه در این آزمایشات حاصل شد این است که احتمال ابتلا به سرطان از طریق ایمپلنت های دهانی حتی به یک درصد نیز نمی رسد و کمتر از ۰٫۰۰۰۱۷ درصد است. این عدد به قدری ناچیز است که می توان آن را نادیده گرفت. پس با اطمینان کامل می توان گفت ایمپلنت اصلا سرطان زا نیست.

سرطان و عوارض جانبی ایمپلنت:

با توجه به نتایج گسترده تحقیقات علمی در سراسر جهان و مدارک علمی موجود می توان ادعا نمود که تصور سرطان زا بودن ایمپلنت های دندانی کاملا غلط بوده و اصلا اتفاق نمی افتد.

از عوارض جانبی ایمپلنت می توان به موارد زیر اشاره نمود:

۱٫ آسیب رسیدن به عصب های دندان و استخوان ناحیه فک
۲٫ تحلیل رفتن بافت های موجود در دهان البته بسیار جزئی
۳٫ خون ریزی در لثه و احتمال خون مردگی در محل ایمپلنت
۴٫ عفونت های دهانی ناشی از جراحات ایجاد شده

پس حتما دقت کنید افرادی که دارای بیماری های زمینه ای مانند دیابت، مشکل انعقاد خون، استفاده کنندگان از دارو های خاص و افرادی که عفونت های دهان و دندان دارند، قبل از ایمپلنت باید حتما با دندان پزشک متخصص مشورت نمایند.

از کجا مطمئن شویم که ایمپلنت سرطان زا نیست؟

در پاسخ به این سوال تنها یک جواب قانع کننده می تواند وجود داشته باشد. با توجه به تحقیقات صورت گرفته، احتمال ابتلا به سرطان در بیمارانی که از ایمپلنت های دندانی استفاده نموده اند زیر ۱ درصد بوده که عدد بسیار کوچکی است.

از سوی دیگر نمی توان صرفا ایجاد سرطان را به ایمپلنت نسبت داد. چرا که بسیاری از افراد هستند که ممکن است دچار سرطان شده باشند، ولی هرگز از ایمپلنت های دندانی استفاده نکرده اند.

پس در همان یک درصد هم نمی توان به طور قطع گفت که مطمئنا به خاطر استفاده از ایمپلنت های دهانی به این بیماری مبتلا شده اند و چه بسا درصورت استفاده نکردن از ایمپلنت نیز به این عارضه دچار می شدند. پس تا کنون هیچ تحقیقی نتوانسته رابطه ی مستقیمی بین سرطان و ایمپلنت های دندانی پیدا نماید.

عدم موفقیت ایمپلنت به خاطر سرطان زایی تا چه حد صحیح است؟

جواب این پرسش کاملا منفی است. ایمپلنت در جهان به عنوان یک روش مرسوم و شناخته شده استفاده می شود. ارتباط مشخصی بین ایمپلنت و سرطان وجود ندارد و درصد ابتلا افرادی که از ایمپلنت استفاده کرده و به سرطان مبتلا شده اند به قدری ناچیز است که نمی تواند حتی تهدیدی کوچک برای این روش درمانی موثر به حساب بیاید.

از سوی دیگر سرطان علل بسیاری دارد و آن چه واضح است یک عامل خاص مثلا ایمپلنت نمی تواند در بروز این بیماری به تنهایی موثر باشد.

ترس از سرطان زایی ایمپلنت دارم؛ آیا نباید ایمپلنت کنم؟

ترس از عوارض یک روش درمان یکی از مسائل رایجی است که در بین بیماران وجود دارد. اکثر افراد به خاطر ترس از عوارض جانبی حاضر به انجام بسیاری عمل ها یا استفاده از بسیاری از داروها نیستند.

اما چه بخواهیم و چه نخواهیم هر روش درمانی عوارض خاص خود را دارد و ایمپلنت هم از این قاعده مثتثنی نیست. برای کاهش استرس ناشی از عوارض احتمالی در بیماران که دلیل عمده آن به علت ناآگاهی بیماران عزیز با روش های درمانی می باشد، می توان از مشاوره های پزشکی استفاده نمود. اکثر این افراد بعد از آشنایی باکم خطر بودن این روش ها با خیال آسوده از روش درمانی استقبال می کنند.

نتیجه گیری نهایی 

ایمپلنت فرآیند کاشت فلز تیتانیوم در لثه است. این فلز از کم خطر ترین فلزات موجود برای بدن انسان است و ایمپلنت با توجه به مزایای بالایی که دارد از عوارض جزئی نیز برخوردار است. تا کنون هیچ گزارشی مبنی بر این که ایمپلنت می تواند منجر به سرطان شود وجود ندارد و این نگرانی در اکثر افراد بی مورد است.